W kodeksie pracy wymieniono sposoby rozwiązania umów o pracę, jedną z form jest potocznie zwane zwolnienie dyscyplinarne, czyli rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Taki tryb przerwania stosunku pracy ma zastosowanie do rozwiązania przez pracodawcę każdego rodzaju umów o pracę – zarówno na czas określony, nieokreślony, czy okres próbny albo na zastępstwo, a ponadto może nastąpić z każdym pracownikiem, nawet chronionym przez przepisy prawa (np. chroniony przed emeryturą czy kobieta w ciąży).„Dyscyplinarkę”, czyli zwolnienie dyscyplinarne, można otrzymać w razie wystąpienia co najmniej jednej z przesłanek:
ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych np. nie przestrzeganie czasu pracy, złamanie regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie porządku pracy, nie przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa;
popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;
zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku – sytuacja ta może dotyczyć np. kierowcy zawodowego, który kierując pojazdem pod wpływem alkoholu utraci prawo jazdy.
W kodeksie pracy sformułowanie ,,ciężkie naruszenie obowiązków pracowników”, nie zostało zdefiniowane. 
W orzecznictwie najczęściej dotyczy to rażącego zaniedbania lub działania zamierzonego – z premedytacją. Kluczowe jest również słowo ,,#ciężkie”. O tym, czy naruszenie obowiązku było ciężkie, powinien decydować stopień winy pracownika oraz zagrożenie lub naruszenie interesów pracodawcy.Masz problem z pracownikiem lub uważasz, że zostałeś niesłusznie zwolniony
Reprezentujemy naszych Klientów zarówno od strony pracodawcy, jak i pracownika.
