Problemy dotyczące rekultywacji gruntów. Jaki zakres ma wydana decyzja i do jakiego czasu musimy ją wykonać?
Odpowiedź:
Decyzja dotycząca rekultywacji, pozostaje w obrocie prawnym aż do momentu spełnienia wykonania rekultywacji przez stronę do tego zobowiązaną.
Inna interpretacja przepisu art. 20 ust. 4 o ochronie gruntów rolnych i leśnych wskazującego termin, powodowałaby wygaśnięcie obowiązku rekultywacji gruntu.
Obowiązek rekultywacji terenu spoczywa na stronie aż do czasu jej zakończenia. Natomiast zakończenie rekultywacji w terminie określonym w/w przepisie oznacza obowiązek prowadzenia dalszej rekultywacji z tym, że o dnia, w którym rekultywacja gruntów powinna zostać zakończona do dnia zakończenia rekultywacji strona obowiązana jest do ponoszenia rocznej opłaty podwyższonej.
Opłata roczna podwyższona:
Przepis art. 28 ust. 3 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie daje podstaw do nałożenia opłaty rocznej podwyższonej w drodze decyzji. Ustawodawca posłużył się sformułowaniem: „stosuje się opłatę roczną podwyższoną o 200% od dnia, w którym rekultywacja gruntów powinna zostać zakończona”. Zawarte w tym przepisie sformułowanie „stosuje się” oznacza konieczność stosowania opłaty rocznej podwyższonej z mocy ustawy, w razie niezakończenia rekultywacji gruntów zdewastowanych w okresie, o którym mowa w art. 20 ust. 4. Podwyższenie rocznej opłaty następuje od dnia, w którym rekultywacja gruntów powinna zostać zakończona.
(art. 28 ust. 3 W razie niezakończenia rekultywacji gruntów zdewastowanych w okresie, o którym mowa w art. 20 ust. 4, stosuje się opłatę roczną podwyższoną o 200% od dnia, w którym rekultywacja gruntów powinna zostać zakończona.)
Opłata roczna podwyższona, która jest sankcją administracyjną, ma charakter czynność materialno-technicznej i nie wydaje się decyzji administracyjnej w tym zakresie, a wszczęte postępowanie z urzędu przez organ powinno zostać umorzone.
Procedura:
„Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1161, dalej jako: u.o.g.r.l. lub ustawa), ochrona gruntów rolnych polega m.in. na rekultywacji i zagospodarowaniu gruntów na cele rolnicze. Art. 5 ust. 1 stanowi natomiast, że o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej, właściwym w sprawie ochrony gruntów rolnych jest starosta. W myśl art. 20 ust. 1 u.o.g.r.l., obowiązek rekultywacji gruntów na własny koszt nałożony jest na osobę powodującą utratę albo ograniczenie ich wartości użytkowej, zaś ust. 4 wskazanego artykułu określa ramy czasowe rekultywacji – jest ona prowadzona w miarę jak grunty nią objęte stają się zbędne całkowicie, częściowo lub na określony czas do prowadzenia działalności przemysłowej oraz kończy się w terminie do 5 lat od zaprzestania tej działalności. Na podstawie art. 22 ust.1 pkt 3 u.o.g.r.l. właściwy organ wydaje decyzję, w której określa m.in. termin zakończenia rekultywacji. Dodatkowo, zgodnie z art. 22 ust. 3 u.o.g.r.l. osoby zobowiązane do rekultywacji gruntów, każdego roku do dnia 28 lutego, zawiadamiają starostę o powstałych w ubiegłym roku zmianach w zakresie gruntów podlegających rekultywacji. Sprawozdania te stanowią dla organu podstawę do oceny stopnia realizacji obowiązków wynikających z decyzji. Ponadto, zgodnie z art. 27 ust. 3 u.o.g.r.l. starosta przeprowadza kontrolę wykonania obowiązku rekultywacji gruntów, która polega na sprawdzeniu co najmniej raz w roku zgodności wykonywanych zabiegów z dokumentacją rekultywacji tych gruntów, a zwłaszcza wymagań technicznych oraz ich terminowości, ze szczególnym uwzględnieniem obowiązku zakończenia rekultywacji w okresie 5 lat od zaprzestania działalności przemysłowej. Ustawodawca w art. 28 ust. 3 i 4 u.o.g.r.l., wprost przewidział sankcję, która ma na celu skłonienie zobowiązanych podmiotów do terminowego wykonania obowiązku rekultywacji. W razie niewykonania rekultywacji gruntów zdewastowanych w ustalonym terminie, stosuje się opłatę roczną podwyższoną o 200% od dnia, w którym rekultywacja powinna zostać zakończona (art. 28 ust. 3). Natomiast zgodnie z art. 28 ust. 4 u.o.g.r.l. w razie niewykonania obowiązku rekultywacji gruntów zdegradowanych ustala się, w drodze decyzji, obowiązek corocznego wpłacania na wyodrębniony rachunek bankowy zarządu województwa, o którym mowa w art. 22b ust. 2, lub na Fundusz Leśny, przez osobę powodującą ograniczenie wartości użytkowej gruntów, równowartości opłaty rocznej w takiej części, w jakiej nastąpiło ograniczenie wartości użytkowej gruntów. Do ustalenia wysokości opłaty rocznej za zdegradowanie gruntów stosuje się wartości wymienione:
1) w art. 12 ust. 7 ustawy w odniesieniu do gruntów rolnych klas I-IV;
2) w art. 12 ust. 11 u.o.g.r.l. w odniesieniu do gruntów leśnych.” (źródło: wyjaśnienie Ministra Rolnictwa w związku z interpelacją nr 30454 z dnia 1 kwietnia 2019 r.)
Opłaty te uiszcza się do czasu wykonania obowiązku rekultywacji.
Źródło:
- http://orka2.sejm.gov.pl/INT8.nsf/klucz/ATTBBLHU7/%24FILE/i30454-o1.pdf
- ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych
Wpis nie stanowi porady ani opinii prawnej w rozumieniu przepisów prawa oraz ma charakter wyłącznie informacyjny. Stanowi wyraz poglądów jego autora na tematy prawnicze związane z treścią przepisów prawa, orzeczeń sądów, interpretacji organów państwowych i publikacji prasowych. Kancelaria Adwokacka Natalia Wiśniewska jako autor wpisu nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne skutki decyzji podejmowanych na jego podstawie. Indywidualne sprawy wymagają szczególnego podejścia i dogłębnej analizy stanu faktycznego. Zachęcamy do kontaktu w celu współpracy.
